5. สุภากัมมารธิดาเถรีคาถา

[471] พระสุภากัมมารธิดาเถรี ได้กล่าวคาถาเหล่านี้ว่า
เพราะเหตุที่แต่ก่อน ข้าพเจ้ายังสาว นุ่งห่มผ้า
อันสะอาด ได้ฟังธรรม ข้าพเจ้านั้นไม่ประมาท ก็ได้
ตรัสรู้สัจธรรม ฉะนั้น ข้าพเจ้าจึงไม่ยินดีอย่างยิ่งใน
กามทั้งปวง เห็นภัยในสักกายะ [ปัญจขันธ์]
กระหยิ่มเฉพาะ เนกขัมมะ [การบวช] เท่านั้น.
ข้าพเจ้าละหมู่ญาติ ทาสและกรรมกร บ้าน
และไร่นา ความมั่งคั่ง และรมณียะสิ่งที่น่ารื่นรมย์ ที่
เขาบันเทิงกันนักหนา.
ข้าพเจ้าละสมบัติไม่ใช่น้อย ออกบวชด้วย
ศรัทธาอย่างนี้ในพระสัทธรรม ที่พระพุทธเจ้าทรง
ประกาศดีแล้ว.
ข้อที่ละทิ้งเงินทองเสียแล้ว กลับมายึดเงินทอง
นั้นอีก ไม่สมควรแก่ข้าพเจ้า เพราะข้าพเจ้า
ปรารถนาแต่ความไม่กังวลห่วงใย ผู้ใดละทิ้งเงินทอง
แล้วกลับมายึดเงินทองนั้นไว้อีก ผู้นั้นจะโงหัวขึ้นมา
ได้อย่างไร ในระหว่างบัณฑิตทั้งหลายเงินและทองไม่มี
เพื่อสันติความสงบสำหรับผู้นั้น เงินทองนั้นก็ไม่สม-
ควรแก่สมณะ เงินทองนั้น ก็มิใช่อริยทรัพย์.